***පූජ්‍ය නාවලපිටියේ අරියවංශ ස්වාමීන් වහන්සේ***
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අපිට පෙන්වා දෙනවා, "පින්වත් මහණෙනි, මේ ඇස කියන්නෙ අනිත්‍ය දෙයක්. වෙනස්වෙන දෙයක්, අන්‍ය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙයක්. කණ කියන්නෙ වෙනස්වෙන දෙයක්, අනිත්‍ය දෙයක්, අන්‍ය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙයක්.
නාසය කියන්නෙ අනිත්‍ය දෙයක්, වෙනස්වෙන දෙයක්, අන්‍ය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙයක්. දිව කියන්නෙ අනිත්‍ය දෙයක්, වෙනස්වෙන දෙයක්, අන්‍ය ස්වභාවකට පත්වෙන දෙයක්. කය කියන්නෙ අනිත්‍ය දෙයක්, වෙනස්වෙන දෙයක්, අන්‍ය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙයක්.
සිත කියන්නෙ අනිත්‍ය දෙයක්, වෙනස්වෙන දෙයක්, අන්‍ය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙයක්" කියල. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කියා දෙනවා, "පින්වත් මහණෙනි මෙන්න මේ ධර්මය යම් කෙනෙක් ඔය ආකාරයට ම ශ්‍රද්ධාවෙන් අදහාගත්තොත්, ශ්‍රද්ධාවෙන් බැසගත්තොත්, අන්න එයාට කියනව සද්ධානුසාරී කෙනා කියල. එයාට කියනවා පෘතජ්ජන භූමිය ඉක්මවු කෙනා කියල. එයාට කියනවා සත්පුරුෂ භූමියට පැමිණුන කෙනා කියල.
එතකොට එයා පිළිබඳව භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අපිට පෙන්වා දෙනවා, "පින්වත් මහණෙනි, මෙන්න මේ කෙනා අතින් සතර අපායෙ වැටෙන යම් කර්ම තියෙනව නම්, අන්න එබඳූ කර්ම සිදුවීම අභව්‍යයයි.
එයා අතින් සිද්ධවෙන්නෙ නෑ" කියල කියනව. ඒ වගේම තමයි, එයා සෝතාපන්න නොවී කළුරිය කරන්නෙත් නෑ කියල කියනව. ඒ කොහොම කෙනාද? ඇස, කණ, නාසය, දිව, ශරීරය, සිත කියන ආයතන අනිත්‍යයි කියල තේරුම්ගත්ත කෙනා, අනිත්‍යයි කියල අදහාගත්ත කෙනා. මේ ආයතන හය අනිත්‍යයයි, වෙනස්වෙන දේවල්, අන්‍යය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙවල් කියල ශ්‍රද්ධාවෙන් අදහගත්ත නම්, ආන්න එයාට කියන්නෙ සද්ධානුසාරී කෙනා කියල.
එයා අසත්පුරුෂ භූමිය ඉක්මවල ගිහිල්ල තියෙන්නෙ. සත්පුරුෂ භූමියට පැමිණිලා. සතර අපාය වැටෙන යම් කර්ම තියෙනව නම්, එවැනි කර්ම එයා අතින් සිද්ධවෙන්නෙ නෑ. ඒ වගේම තමයි, සෝතාපන්න නොවී කළුරිය කිරීමක් සිද්ධවෙන්නෙත් නෑ. මැරෙන්න මොහොතක් තියා හරි එයා සෝතාපන්න වෙනව.
එතකොට එයාට සතර අපායෙන් නිදහස් වීමට අවස්ථාවක් ලැබිලද? නැද්ද? සතර අපායෙන් නිදහස්වීමට අවස්ථාවක් එයාට ඉපදිලා නේද? අපි මේ ධර්මයට පිවිසිය යුත්තේ එතනින් නේද? දැන් අපිට කල්පනා කරන්ට අවස්ථාවක් තියෙනවා. අපි මේ ධර්මයේ හැසිරෙනවා කියල කුමක්ද කල යුත්තේ? දැන් අපි පොත පත බලනව, දේශනා අහනව, බණ භාවනා කරනව, වත් පිළිවෙත් කරනව, ධර්ම කතාව කරනව, පාඩම් කරනව. මේ නොයෙකුත් දේවල් අපි කරනව, ධර්මය හැසිරෙනවා කියල.
මේ සියලු කටයුතුවලින් කුමක් උදෙසාද අපි මේ ධර්මයේ හැසිරෙන්නෙ? අනිත්‍ය තේරුම්ගැනීම පිණිස. අනිත්‍ය කියන ධර්මතාවය වටහාගැනීම පිණිසයි ධර්මයේ හැසිරෙන්නෙ. අනිත්‍ය කියන ධර්මය අපි අවබෝධ නොකර මේ ධර්මයෙන් අංශු මාත්‍රයකවත් ප්‍රයෝජනයක් ගන්න බෑ. මේ ධර්මය මුළුමණින්ම තියෙන්නෙ අනිත්‍යය කියන ධර්මය තේරුම්ගැනීම පිණිස.
අනිත්‍යය කියන ධර්මතාවය අපි තේරුම්ගත්තොත් මේ ධර්මයෙන් පරිපූර්ණ වූ ප්‍රයෝජන ලබාගන්න පුළුවන්. මේ ධර්මයෙන් අපිට අත්කරගන්ට තියෙන පරිපූර්ණ වූ ප්‍රයෝජනය මොකක්ද? දුකෙන් නිදහස්වීම. නිවන අවබෝධකිරීම. එතකොට දුකෙන් නිදහස්වීමත්, නිවන අවබෝධවීමත් සිදුවෙන්නේ, අනිත්‍යය කියන ධර්මතාවය තේරුම්ගැනීමෙන්.
අනිත්‍ය තේරුම්ගන්නෙ නැති කෙනාට දුකේ නිදහස්වීමක්, නිවන අවබෝධකිරීමක් නෑ. ඒ නිසා අපි ආරම්භයේදී ම අනිත්‍යය කියන ධර්මතාවය පිළිගන්න ඕනැ. ඒකයි මේ ඇස අනිත්‍යයි, වෙනස්වෙන දෙයක්, අන්‍යය ස්වභාවයකට පත්වෙන දෙයක් කියන මේ ධර්මතාවය ශ්‍රද්ධාවෙන් අදහාගන්න කෙනා සද්ධානුසාරී කෙනා බවට පත්වෙනව.
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යමක් අනිත්‍යයයි කියල දේශනාකලා නම්, අන්න ඒ අනිත්‍යයි කියල අපිට පෙන්වා දුන් ඒ ධර්මය යම් කෙනෙක් අදහාගත්තොත්, ශ්‍රද්ධාවෙන් පිළිගත්තොත් එපමණකින් ම එයා නිවන් මගට බැසගත්කෙනා බවට පත්වෙනව. ශ්‍රද්ධාවෙන් අදහාගත යුත්තේ. ඒ
සියලු දෙනාටම තෙරුවන් සරණයි!
උපුටා ගැනීම : http://www.dinamina.lk/kalanamithuro
No comments:
Post a Comment